2016 wordt afgesloten

Het oude jaar is bijna voorbij, het nieuwe jaar staat voor de deur.

Het onderstaande filmpje, met Norah in de hoofdrol, vat een paar mooie hoogtepunten samen.

vervolg Anoki

Naast de lange wandelingen op het strand en in de duinen en een bezoek aan Hond 2016 in de Rai ben ik ook met andere hondse zaken bezig. Nog steeds maken Natasja en ik en de honden Jimmy, Anoki en Norah uitstapjes in de buurt van Heemstede. Morgen gaan we winkeltraining doen in het tuincentrum, kunnen we meteen "restaurant"training doen in de koffiecorner van het centrum. Natasja begint in januari met geld in te zamelen voor de opleiding van Anoki, vooruitlopend hierop maakt Ger het geld voor mijn verjaardagscadeau over op stichting BultersMekke assistancedogs.

Anoki

Sinds een paar weken hebben we een nieuwe hondenvriend, zijn naam is Anoki.
Anoki (die knapperd rechts op de foto) is een Schotse collie, huisgenoot van poedeltje Jimmy (die in februari een weekje bij ons in Zandvoort was). Het vrouwtje van Anoki heet Natasja, zij heeft hem helemaal uit Mallorca gehaald. Hij is nu nog geen 1 jaar, maar als hij oud en wijs genoeg is en verschillende keuringen achter de rug heeft, mag hij Natasja helpen en wordt hij een officiële hulphond. Zo ver is het nog niet, de afgelopen weken hebben Natasja en ik en de honden heeel veeel gelopen in Heemstede en omgeving. Op deze manier kan Anoki aan allerlei situaties wennen zodat hij straks goed geconcentreerd zijn werk kan doen. Via mijn blog zal ik af en toe updates geven over de ontwikkeling van Anoki. Vandaag mocht ik oppassen op de honden en hebben we een lange wandeling gemaakt. Daarna op de bank met een kopje thee met Anoki zijn kop op mijn voeten en Jimmy en de poes naast me op de bank. Norah was niet mee, die was 's ochtends al op het strand geweest en 's middags nog een keer naar de duinen. Zwaar leven!!!!!
  https://natasjakoeckhoven.wordpress.com/author/natasjakoeckhoven/
Natasja houdt een blog bij over het wel en wee van haar hond Anoki.

foto van Brenda Botermans

Foto gemaakt tijdens een trainingsavond in Lisse.

Norah in Kroatie, september 2016

Vorige maand zijn we 4 weken met de caravan op stap geweest, na een nachtje Duitsland hebben we een paar heerlijke dagen in Oostenrijk gehad. We  stonden op camping Maltatal in het Maltatal. http://www.camping-maltatal.at/nl/ Leuke wandelingen in het dal en op de berg gemaakt, er zijn veel watervallen en we hebben rond het stuwmeer gelopen. Een flinke wandeling die aan het eind werd beloond met apfelstrudel. De camping en de omgeving waren hondvriendelijk. Tegenover de camping was een losloopgebiedje en tijdens alle wandelingen kon Norah gewoon mee en meestal los.Met een hond  langs het vee in de bergen lopen, is op eigen risico, maar we hebben het dus overleefd.

 

Net zoals de rest van Europa was het begin september erg warm in Kroatie. Gelukkig hebben we het eiland Krk als eerste bestemming uitgezocht, veel strand (en veel grote campings) de eerste camping waar we willen staan is om 14.00 uur al helemaal vol (he? tis toch laagseizoen!!!) de volgende camping heeft wel plek, maar is niet fantastisch. Het beloofde hondenstrand is ver lopen, voor de camping is meer een boulevard en geen strand, maar we besluiten toch maar hier neer te strijken. De volgende dag gaan we op zoek naar een leuke camping en die vinden we!!!!Na 2 nachten op camping Punat gaan we vroeg weg om een leuk plekje op de nieuwe camping te vinden. Dat lukt ook nog heel goed, we staan op de eerste rij bij het water. Voor ons wat rotsen en aan de overkant zien we het eiland Cres. Camping Glavatok is een fijne, niet al te grote camping. Rustig, (aan een doodlopende weg), goed restaurant (met heerlijke pizza's en te goedkope wijn), fijn hondenstrandje en goed sanitair. De dagen vullen zich met snorkelen, zwemmen, luieren, met Norah spelen, lekker eten en bootje varen. We maken een uitstapje naar het dorpje Vrbink, maar het is zo warm dat het bijna dierenmishandeling is om met Norah te lopen, na 20 minuten in dit leuke wijndorpje, zoeven we in de koele auto naar de camping. We rijden ook naar het meest zuidelijke puntje van Krk, Baska. Het hondenstrand daar trekt ons niet en weer vinden we de omgeving van onze eigen camping het mooiste.

Norah op (ons) bed. 

Ontbijt met uitzicht op glad zeetje.

Hondenstrandje bij camping Glavotok.

                               Dat vond Norah maar raar, als 1 van ons zonder haar het water in ging.

                               Vanaf ons plekje!

                               Zonsondergang vanaf camping, aan de overkant het eiland Cres.

                               Ankertje uit en het touw aan een rots op het strand vastgemaakt, soms zijn er zelfs                                        paaltjes waar je een touw aan vast kan knopen.

We hebben twee keer een motorbootje gehuurd. Dat was genieten!!!! Langs de kust vanaf Glavotok naar het zuiden zijn allemaal baaitjes, de meeste onbewoond en onbemand. Kapitein Gerry legde de boot aan en we bleven dan een tijdje in zo'n baaitje. Beetje zwemmen, snorkelen, lunchen. Norah kon lekker struinen en natuurlijk ook zwemmen. Aan het eind van de dag was ze helemaal op. Zo'n reddingsvest ligt dan lekker zacht.

In Kroatie kwamen we regelmatig grote Aussies tegen, deze Duitse mini Aussie liep langs ons plekje. Ze lijkt groter, maar haar hoofd was in verhouding wat groter dan het hoofd van Norah.

Na een week op het eiland Krk besluiten we naar de Plitvice meren te gaan. http://www.np-plitvicka-jezera.hr/  We vinden een geschikte camping ten zuiden van het merengebied. Heel veel ruimte en heel weinig andere kampeerders, voor Norah een fijne plek om achter de frisbee of de bal  te rennen. We bezoeken samen met nog andere duizenden toeristen de meren en toegegeven, ze zijn schitterend. Honden kunnen gewoon mee , maar we lopen heel veel op houten vlonders die niet overal goed aansluiten en soms is het filewandelen. Gelukkig dat Norah dankzij het Pfotenerlebnispad (als pup bij haar fokker Paws on Heaven), haar jarenlange agillitytraining en onze inspanningen om haar aan zoveel mogelijk situaties te laten wennen, deze uitdaging goed aan kan. En ach, bij de caravan kan ze weer lekker los rennen.

Na een regenachtige dag die we doorkomen met scrabbelen, besluiten we terug naar de kust te gaan. Ten zuiden van Rovinj in Istrie is een kleine camping die ons wel aanspreekt. Voor de zekerheid bellen we op om te vragen of er plaats is, gelukkig is dat zo en een kleine week staan we op camping Mon Paradis in Rovinj. Het weer is opgeknapt en het is niet meer zo heet als de eerste week. Het is warm genoeg om te zwemmen en ook het water is zeer aangenaam, maar we maken ook leuke uitstapjes.

                                 Wandeling naar een uitzichtspunt bij het Limski fjord.

                                Middagje in het stadje Rovinj. Toeristisch, maar wel heel leuk. Smalle straatjes, mooie                                  huizen, haventje en heerlijk ijs!

We gaan een dag naar Kamenjak, het meest zuidelijke puntje van Istrie. Mooie natuur, ruig, wel wat toeristen, maar genoeg leuke plekjes aan het water te vinden.

                                Zonsondergang bij camping Mon Paradis, Rovinj

We vinden ook een paar leuke baaitjes bij Barbariga, in het hoogseizoen misschien niet zo leuk, maar nu het rustiger is, zijn er hele leuke plekjes te vinden. Veel olijfbomen vlakbij het strand. Voor Norah de ideale combinatie: zwemmen, achter de bal aan rennen tussen de olijfbomen en luieren op (ons) ligbed.

Ja, en dan wordt het weer tijd om richting huis te gaan. In Oostenrijk staan we een paar nachten op camping Kastenhof  in St. Johann im Pongau. Na een uitputtende bergwandeling (Van 1100 meter hoogte naar 1700 meter) smaakt het biertje en de schnitzel heeerlijkk!!! (voor Norah hadden we lekker bergwater).

We wandelen ook in de Liechtensteinklamm, http://www.liechtensteinklamm.at/
 een schitterende kloof uitgesleten door het water. Honden mogen mee, maar het zijn smalle paadjes soms hoog boven het water en er zijn meer toeristen (soms ook met honden) Maar ja Norah he, no problem! (helaas geen foto's van de Klamm, alleen een filmpje)

Wij hebben genoten van de vakantie, we waren voor het eerst in Kroatie. Het was heel goed te doen met hond, zelfs de toeristische highlights.  We hebben gelukkig geen dierenarts nodig gehad, maar die zullen er ongetwijfeld zijn. Veel Duitse toeristen hadden ook honden mee, soms stonden we met een rijtje caravans/tenten met alleen maar honden. Het zeewater was zalig, voor ons was dat de grootste attractie! Op naar de volgende vakantie!!!!!!!

Back to business, vanaf 30 augustus agility training bij KCKennemerland!!!

We zien wel hoe de knietjes zich houden, Norah en ik hebben er heeeel veel zin in en zijn al de paaltjes aan het oefenen.

Norah en neef Max bij Brenda op visite

Terwijl wij in Barcelona van een sprookjeshuwelijk van onze neef genoten, paste Brenda op Norah en neef Max. En ja, dan wordt er altijd een plaatje geschoten. Haar hond Timber (linker hond) heeft al heel wat prijzen bij Obedience gewonnen.

Koningsdag 2016

Op koningsdag hebben Ger en ik een dagje op de speeltuin van Alexander en Margreet geholpen. Norah kon niet mee en is de hele dag bij Brenda geweest. Dat is geen straf, want Brenda maakt veel en lange wandelingen. Tussendoor heeft ze deze foto's gemaakt. En laten we eerlijk zeggen, er is maar 1 echte queen in Nederland!!!

foto's: Brenda Botermans

Poedel Jimmy logeert een week bij ons

Vanaf donderdag hebben we een logeetje, poedeltje Jimmy. Jimmy is een schattig jong hondje, heel sociaal naar alle dieren en mensen. Norah vindt het allemaal goed en Jimmy kan haar zelfs overhalen om een pak en renspelletje in de duinen of op het strand te spelen. Binnen liggen ze dicht bij elkaar, Norah heeft liever niet direct contact. Heel af en toe geeft ze een snauw, Jimmy is ook (bijna) onvermoeibaar en 's avonds laat wil ze gewoon met rust gelaten worden. We maken natuurlijk lange wandelingen in de duinen en op het strand. Het eten gaat er 's avonds bij de hondjes en bij mij goed in.