Norah is weer loops geworden. De geplande sterilisatie kan dus voorlopig niet doorgaan. Belina, de moeder van Norah is ook loops, zij wordt binnenkort gedekt en Norah krijgt, als het goed is, over een paar maanden zusjes en/of broertjes er bij.
zondag 28 augustus 2011
donderdag 25 augustus 2011
woensdag 24 augustus 2011
Ontmoeting met Tim
Vorige week hebben we een wandeling gemaakt met Tim, een van de weinige mini-Aussies die in Nederland woont. Tim komt overigens uit Berlijn en woont met zijn baas in Haaksbergen. Omdat Ruurlo waar we het weekend waren, niet ver van Haaksbergen ligt, leuk het ons leuk om iets af te spreken. Tim is, zoals zijn naam al doet vermoeden, een reu en is een stuk groter dan Norah. Norah is echt een mini-mini Aussie, maar voor ons is ze maxi!
Gisteren is Norah een paar uur bij Brenda geweest. Brenda heeft een Border Collie, Buster en sinds kort een klein hondje, Juna. Norah en Juna hebben heel leuk gespeeld binnen (want buiten was het hondenweer)Toen het droog werd zijn ze nog een tijd naar het park geweest. Norah werd laat in de middag thuis gebracht en was helemaal op. Morgen mag Norah weer naar Brenda, ik zal vragen of ze wat foto's kan maken.
maandag 22 augustus 2011
Pawstreffen 20 augustus 2011
Op een stralende zomerdag hebben we in Munster leuk gewandeld, gekletst en lekker gegeten met de eigenaren van 14 andere mini-aussies. Norah is een van de kleinste mini's, maar hield zich dapper staande. Leuk dat Rolf-Peter en Gisela dit organiseren, hopelijk blijven ze dit nog heel lang doen. Ik heb al wat foto's, Ger zal een filmpje samenstellen en op You Tube plaatsen.
donderdag 18 augustus 2011
Pawstreffen
A.s. zaterdag hebben we een wandeling in Munster met de hondjes uit de vijf nesten van Ashira en Belina van http://www2.paws-on-heaven.de/ Dat wordt een hele bende honden, Norah maak je borst maar nat. Er zullen vast heel veel foto's gemaakt worden van deze bijeenkomst.
zaterdag 13 augustus 2011
Camping fitness
Met als onderdelen: zwemmen in de rivier, stokken gooien op het veld en enkele behendigheidsonderdelen zoals om de tentstokken lopen en over de bezemsteel en een tafeltje springen. Fun for all!!!
donderdag 11 augustus 2011
Vakantie in Frankrijk augustus 2011
We zitten inmiddels al weer op camping nummer drie. We hebben een fijne week door gebracht op camping du Viaduc bij Pers. De camping ligt aan een stuwmeer (Lac de St. Etienne-Cantales) waarvan het waterniveau op dit ogenblik vrij laag is. De oevers zijn heel breed geworden en daardoor uitstekend geschikt voor Norah om te rennen en te snuffelen. Hoewel het weer beter kon, heeft Norah heeft veel in het water gelegen. Een idealere plek om de hond uit te laten bestaat (bijna) niet. Caravan uit en 10 meter verder ging het riempje af en kon ze richting het water rennen. Af en toe speelde ze met het hondje van de camping, wat bij Norah betekent: heel hard achter elkaar aan rennen totdat de andere hond uiteindelijk uitgeput gaat liggen.
We zijn ook nog twee dagen gaan wandelen in het vulkaangebied van de Auvergne. Norah is over de Puy Mary geklommen, rotsblokken vormen geen enkel obstakel. Net als ik denk, waar moet ik mijn voet neerzetten, heeft Norah al een handig paadje gevonden. Vaak loop ik dezelfde route als Norah. Boven op de berg is ze aangelijnd geweest, lager heeft ze los kunnen lopen.
Neeflief heeft veel kampvuren gemaakt, in tegenstelling tot Nicky is Norah helemaal niet bang voor vuur, heel wat uurtjes hebben we bij een knetterend groot vuur gezeten.
We zijn ook nog twee dagen gaan wandelen in het vulkaangebied van de Auvergne. Norah is over de Puy Mary geklommen, rotsblokken vormen geen enkel obstakel. Net als ik denk, waar moet ik mijn voet neerzetten, heeft Norah al een handig paadje gevonden. Vaak loop ik dezelfde route als Norah. Boven op de berg is ze aangelijnd geweest, lager heeft ze los kunnen lopen.
Neeflief heeft veel kampvuren gemaakt, in tegenstelling tot Nicky is Norah helemaal niet bang voor vuur, heel wat uurtjes hebben we bij een knetterend groot vuur gezeten.
vrijdag 5 augustus 2011
zaterdag 30 juli
Onze eerste lange dag op vakantie begint bij de dierenarts. ’s Ochtends na het ontbijt spelen we in het gras met Norah. Op een gegeven ogenblik hinkt ze wel een beetje met haar achterpoot. Waarschijnlijk in een distel gestaan, denken we. We maken ons klaar voor een lange wandeling en ondertussen hinkt ze niet meer. Dan kijken we naar haar ogen en zien dat haar blauwe oog behoorlijk dik is. Even later begint ook de andere kant op te zwellen. Meteen maar richting campingbaas en gevraagd waar hier een dierenarts te vinden is. Ongeveer 7 kilometer verder vinden we langs de doorgaande weg een dierenartspraktijk. Gelukkig zijn ze open en de assistente vraagt wat er aan de hand is. Zij ziet ook dat haar neus dik is. Na vijf minuten wachten zijn we al aan de beurt. De conclusie van de dierenarts luidt: waarschijnlijk door een insect in haar poot gebeten en een allergische reactie hier op gekregen. Norah krijgt een anti-histamine prik in haar ader en al snel zien we haar ogen beter worden. Tien minuten later wandelen we lekker door het bos, met dank aan de dierenarts te Cuts. We hebben voor nood nog wel een doosje tabletten met anti-histamine meegekregen, hopelijk hebben we die nooit nodig
Gisterenavond op de rustige groene camping heel veel gelezen in het boek “Agility, hondentraining” van Mary Ann Nester. Zoals ik schreef heeft Norah waarschijnlijk een natuurtalent voor Agility. Of dat bij mij zo is, is nog maar de vraag. Is mijn conditie wel goed genoeg???, misschien toch maar een paar kilo er af. Het onthouden van zo’n parcours in een wedstrijd lijkt me ook geen makkelijke opgave. En…. last but not least: alle aanwijzingen die je de hond moet aanleren om het parcours goed te doorlopen. Blijf, hoog, tunnel lukt allemaal wel prima, maar wat te denken van “De Belgische wissel”en de “Dummy draai”. En dan vergeet ik nog een kleinigheid, mijn probleem met het wisselen van rechts/links en de oog/handcoördinatie die niet altijd soepel verloopt (vroeger noemden ze dat klunzigheid).
In ieder geval word ik wel steeds enthousiaster over de sport en wil ik ook heel graag er aan beginnen. We gaan gewoon ons best doen en kijken hoe het gaat uitpakken.
Op het moment dat ik dit schrijf is Ger boodschappen aan het doen. Norah rust uit van de wandeling en het avontuur bij de dierenarts. Vanmiddag nog maar een flinke wandeling maken. Morgen moeten we een aardig stuk rijden om bij de volgende camping te komen. Daar blijven we 11 dagen. Sas, mijn neef, komt dinsdag vanuit Nederland naar ons toe.
Gisterenavond op de rustige groene camping heel veel gelezen in het boek “Agility, hondentraining” van Mary Ann Nester. Zoals ik schreef heeft Norah waarschijnlijk een natuurtalent voor Agility. Of dat bij mij zo is, is nog maar de vraag. Is mijn conditie wel goed genoeg???, misschien toch maar een paar kilo er af. Het onthouden van zo’n parcours in een wedstrijd lijkt me ook geen makkelijke opgave. En…. last but not least: alle aanwijzingen die je de hond moet aanleren om het parcours goed te doorlopen. Blijf, hoog, tunnel lukt allemaal wel prima, maar wat te denken van “De Belgische wissel”en de “Dummy draai”. En dan vergeet ik nog een kleinigheid, mijn probleem met het wisselen van rechts/links en de oog/handcoördinatie die niet altijd soepel verloopt (vroeger noemden ze dat klunzigheid).
In ieder geval word ik wel steeds enthousiaster over de sport en wil ik ook heel graag er aan beginnen. We gaan gewoon ons best doen en kijken hoe het gaat uitpakken.
Op het moment dat ik dit schrijf is Ger boodschappen aan het doen. Norah rust uit van de wandeling en het avontuur bij de dierenarts. Vanmiddag nog maar een flinke wandeling maken. Morgen moeten we een aardig stuk rijden om bij de volgende camping te komen. Daar blijven we 11 dagen. Sas, mijn neef, komt dinsdag vanuit Nederland naar ons toe.
Abonneren op:
Posts (Atom)
