teller

maandag 25 oktober 2010

bad, buiten, bank, bed



















Norah heeft weer veel beleefd de afgelopen week. Gelukkig kan ze altijd en overal slapen. Boven in de logeer/computerkamer ligt een heerlijk kussen waar ze lekker op weg droomt. 's Avonds mag ze onder toezicht op de bank. Dat is genieten voor iedereen.




Donderdag was haar eerste les van de "Basisopvoed cursus". Natuurlijk sloeg Norah geen gek figuur.








In het weekend kwamen onder andere kleine en grote neef langs. Neefje Gabriel vindt Norah wel leuk,maar is een ietsie pietsie jaloers (wanneer gaat Norah weer weg?) Door samen leuke dingen te doen, zoals naar Boerderij Zorgvrij te gaan, zal hij wel accepteren dat Norah er gewoon bij hoort. Grote neef vindt Norah ook leuk en wil later honden en katten (maar ze hoeven niet zo opgevoed te zijn).




En wij????? Wij genieten met volle teugen van Norah. Van de fokker http://paws-on-heaven.de/ kregen we de papieren waarin staat dat Norah officieel is ingeschreven bij de Duitse Mini Aussie club (EMASCD)en de Amerikaanse club van mini Aussies (MASCA).




Ondertussen hebben ongeveer driehonderd mensen ons staande gehouden met de vraag wat voor een soort hond Norah toch is. Ik begin vaak met te zeggen , dat het een hele lange naam is. Haar kleur wordt door iedereen wel heel apart gevonden en als de mensen de kleur van haar ogen ontdekken is dat weer reden tot allerlei vragen, sommige mensen denken dat ze blind is. Ger omzeilt soms de hele uitleg door te zeggen dat het een lapjeshond is. Feit is dat er geen een hond zoals Norah rond loopt. Haar tekening is zo uniek, hoogstens dat er een andere hond er een beetje op lijkt. Voor de mensen die dit lezen en nog niet weten hoe de kleur heet: blue merle met white en copper Bijna elke ochtend ontmoeten we "Joepie". Joepie is een teefje van 4 maanden en iets kleiner dan Norah. De beide meisjes vinden elkaar super leuk en geen beter begin van de ochtend dan na een heerlijk spelletjes verstoppertje/krijgertje/wie is de snelste. Omdat het 's ochtends nog een beetje donker is en de meisjes zo snel rennen is het nog niet gelukt om foto's te maken. Leuke opdracht voor de volgende keer.









Brigitta, mijn zus, gaf mij het idee om elke keer een tip op mijn blog te geven.



Dus hier komt:



Tip 1



Wil je een hond aaien, laat dan eerst de rug van je hand ruiken. Aai, als je denkt dat de hond dat prettig vindt , de borst of flanken van de hond.















vrijdag 15 oktober 2010

"technische gegevens"

Norah woog donderdag 14 oktober 4 kilo, volgens een gewichtentabel komt ze op volwassen leeftijd uit op ongeveer 9 kilo. Haar schofthoogte is 31 centimeter, ik denk dat ze nog minstens 5 cm. de hoogte in gaat.

Gisteren begonnen met de basiscursus hondenopvoeding. De eerste les was een theorieles waarin veel vragen gesteld konden worden. Volgende week gaat Norah mee en volgen de praktijklessen.

Ze past nog in de rugzak, het kattenkorfje voor in de auto wordt te klein. Vanmiddag maar even shoppen in de dierenwinkel.

donderdag 14 oktober 2010

Time flies (when you're having fun)























Het is alweer een week geleden dat ik iets op het blog gezet heb. Tja, weer aan het werk, veel visite gehad, in 't huis weer een beetje aan de gang en dan loopt er nog een klein mormeltje rond dat veel aandacht wil.
Niet alleen binnen krijgt ze haar aandacht, ook buiten wil iedereen haar wel even bewonderen. Men is het over een ding eens, dat het een bijzonder hondje is. Norah kan zelfs de grootste chagerijn laten ontdooien. Stoere pubers smelten bij haar weg, kleine kindjes moeten om haar lachen.

Wat is er de afgelopen week gebeurd?

  • Bezoek aan de markt. Gelukkig was het niet zo heel druk. Door de grote belangstelling schoten we niet veel op. Nog wat bekenden tegen gekomen. Bij een stalletje zitten 2 honden, natuurlijk even kennis gemaakt.
  • Nicht Sabrina en achterneef Gabriel (3 jaar)kwamen in het weekend langs en bleven slapen. Gabriel en Norah gaan fantastisch goed samen. Gabriel mag Norah een koekje geven als ze gaat zitten. Even later vragen wij iets aan Gabriel, hij vraagt vervolgens of hij dan ook een koekje krijgt. Aangezien ik 's ochtends verse scones gebakken heb, wordt ook hij ruimschoots beloond.
  • Zus Anita komt met haar border collie Max langs. Samen gaan we naar het park, waar Max met de andere honden speelt. Norah doen we al snel in de rugzak voordat het te veel voor haar wordt. We zitten nog een tijdje heerlijk in het zonnetje.
  • We gaan langs bij zus Brigitta die een kat heeft. Raar beest zo'n kat, vooral als hij gaat blazen. We gaan samen naar een boerderij om wol te kopen. Daar loopt ook een border collie en Norah maakt keurig kennis met hem.
  • Ik moet nog wat regelen op mijn werk en ga er 's ochtends heen als de grote kinderen er nog niet zijn. Ik laat Norah even naar binnen kijken bij de peuters, van beide kanten wordt er genoten.
  • Norah luistert heel goed als we haar roepen, niet alleen in het park loopt ze los, ook in de buurt laten we haar loslopen.
  • Norah heeft ondekt hoe leuk het is om met water en modder te spelen, vrouwtje heeft ontdekt dat zelfs een klein hondje heel vies kan zijn.
  • Ger heeft haar weer meegenomen in de trein en daarna de manege bezocht.
  • Als we in Bloemendaal zijn, wordt er door een groepje mensen op jachthoorns geblazen. Een hoop lawaai!, maar Norah trekt zich er niets van aan. Een man die ook luistert is vertederd door Norah en is de eerste die weet welk ras Norah is (mini-aussie).
  • en verder.................................heel veel spelen en knuffelen.










dinsdag 5 oktober 2010

Norah is 12 weken

We hebben Norah alweer bijna 4 weken in huis. De tijd is omgevlogen. De eerste week hebben we vooral samen genoten van haar en alles rustig aangedaan. Daarna brak een druk programma aan. Vandaag ben ik met haar naar mijn werk gegaan. De kinderen (en waarschijnlijk ook wel wat ouders) vonden haar schitterend. Norah heeft ook nog even met een balletje gespeeld met Abe en Hannah. Ze vindt alles prima, maar wil liever niet over haar kop geaaid worden.
Gisteren naar de dierenarts gegaan voor vervolgentingen. Donderdag wil ik nog even met haar over de markt.
Donderdag moet (mag) ik ook weer aan het werk. Elaine zal in het begin nog regelmatig oppassen. Ik heb er alle vertrouwen in dat over een paar weken een paar uurtjes in de bench prima zal gaan lukken. Ger en ik genieten met volle teugen van Norah, wij kunnen ons niet voorstellen dat er pups zijn die liever, mooier, braver en knapper zijn. Morgen nog naar puppensocialisatiecursus (mooi scrabblewoord) volgende week begint de echte "opleiding".

maandag 4 oktober 2010

Voor de kids 5 - Dierenarts




Hoi allemaal,
Vandaag ben ik naar de dierenarts geweest. Leuk hoor, andere dieren worden extra verwend op dierendag, maar ik krijg een vervelende prik bij de dierenarts. Nu snap ik ook waarom ik van de week dat toneelstukje "Bij de dierenarts" moest oefenen. Dat was om me te laten wennen hoe het voelt om op een tafel te staan en onderzocht te worden.
Ik zal bij het begin beginnen. We gingen met de auto naar de dierenarts. In de auto zit ik in een kattenmandje (zo groot ben ik nog steeds niet) en vind ik het prima om te rijden, gelukkig ben ik niet wagenziek en met de radio aan vind ik het heel gezellig in de auto.
We moesten eerst in de wachtkamer even wachten. Er waren geen andere dieren, maar wel mooie platen aan de muur. Toen kwam de dierenarts om me op te halen. Omdat ik al een keertje kennis had gemaakt met de dierenarts en de assistenten ging ik rustig naar binnen. Ik werd op een tafel gezet en de dokter voelde en kneep in mijn lijfje. Ook luisterde hij met een koud metalen ding naar iets wat binnen in me zit. De dokter zei tegen het vrouwtje dat ik helemaal in orde was en flink was gegroeid. Ik weeg nu drie en een halve kilo.
Nu komt het minder leuke gedeelte, de dierenartsassistente kwam met een hele grote injectienaald en de dierenarts gaf me daarmee een prik in mijn nek. Ik schrok me een hoedje, maar heb niet gepiept of gejankt, stoer he? Gelukkig mocht ik daarna weer op de grond staan. Van de dierenarts kreeg ik een lekker brokje, die man kan er ook niets aan doen dat hij me pijn heeft gedaan, dus hij is weer mijn vriend. Daarna ging ik een beetje in de rondte snuffelen. Ik vond een hele zak met koekjes in een kast en die sleepte ik mee. De dierenarts vond dat erg grappig, maar toch mocht ik niet nog een koekje. Het vrouwtje maakte mijn lijn vast aan de halsband en nam me mee naar buiten. Omdat ik een prik heb gekregen, kan ik heel veel vervelende hondenziektes niet meer krijgen en is het ook veilig om met andere honden te spelen. Mijn vrouwtje zei tegen me dat we nu elke dag even in het park gaan spelen. Ik hoop nu ook dat ik andere hondjes van mijn leeftijd tegen kom, want daar kun je toch het leukste mee spelen.
Een lik van Norah
Norahhond@hotmail.nl