teller

dinsdag 31 juli 2012

Norah bij Brenda



Norah is al een paar keer met Brenda meegeweest. 's Middags komt ze afgepeigerd terug. Brenda maakt zomaar 3 lange wandelingen per dag en Norah vindt dat heerlijk. 

zondag 29 juli 2012

Ja het is Bernt!

Toen het wat begon te schemeren is de egel aan de wandel gegaan en jawel, het is Bernt. We hebben hem even opgepakt om hem te wegen, 879 gram weegt hij nu.

 Bernt op de weegschaal

Maar de lust om de wijde wereld in te trekken is hem nog niet vergaan. De volgende ochtend was er een nieuwe tunnel gegraven onder een plank door die maar liefst 10 cm in de grond zat. Bernt was er weer vandoor en zat nu ergens bij de buren. Dus weer een zoektocht georganiseerd, zonder succes. We hebben de afzettingen van de egeltuin weer opengezet en voer neergezet. Dat werkt goed want de volgende ochtend lag Bernt weer te slapen in het egelhuis (natuurlijk heeft Ger weer gecontroleerd met de webcam of Bernt thuis was) en het voer was opgegeten.

Een slapende Bernt, zich van geen kwaad bewust.
(foto's met de webcam zijn helaas niet bepaald scherp).

Norah snapt niet dat we zoveel aandacht besteden aan deze vreemde gast en kijkt over de afzetting naar alles wat er gebeurd in dit verboden stukje tuin. Een heel aantrekkelijk stukje tuin, want de brokjes voor Bernt zijn veel lekkerder dan Norah's eigen brokjes. Ze heeft al een paar keer het bakje voer leeggeroofd.

De egeltuin wordt goed in de gaten gehouden door Norah.

De houten plank is nu vervangen door een betonnen stoepband die een stuk dieper in de grond zit en ook een heleboel stenen om het ontsnappen te voorkomen.
Vanmorgen zagen we dat er op een paar plaatsen in de tuin was gegraven, maar deze keer is Bernt niet ontsnapt, hij lag ik het egelhuis te slapen.


donderdag 26 juli 2012

Bernt is weer terug?

Tot bijna middernacht hebben we gisteravond, samen met de buren, een zoekactie gehouden. Egels zijn nachtdieren dus we hoopten hem dan tegen te komen, maar helaas. We hebben ook de afsluiting van het stukje egeltuin opengelaten en een bakje voer neergezet in de hoop dat Bernt daar op af zou komen. Ger is wat eerder opgestaan de volgende ochtend en toen bleek dat er van het voer gegeten was, is hij gewapend met een webcam en de laptop het egelhuis gaan inspecteren. En jawel, er ligt een egel te slapen in het egelhuis. Of het Bernt is weten we nog niet 100% zeker, er komen hier ook wilde egels voor, maar het is toch wel heel waarschijnlijk dat het "onze" egel is.
Het gegraven gat was gisteravond al afgedicht en met een betonnen stoepbandje nu extra gewapend tegen de graafwerkzaamheden van Bernt. De egeltuin is weer afgesloten en nu maar hopen dat het hem ook echt is.
Foto met de webcan genomen van de slapende egel in het egelhuis.

woensdag 25 juli 2012

Houdini

Balen!!! Bernt is ontsnapt, hij heeft een tunnel onder de schutting gegraven. Ger is nu aan het zoeken. We hebben de brokjes klaar gezet, misschien komt hij op het eten af.

De ontsnappingstunnel

zondag 22 juli 2012

Een logeetje



De komende maand hebben we een logeetje. Hij heet Bernt en is herstellende van schurft. Het egelopvangcentrum heeft hem behandeld en nu mag hij weer naar buiten. In een afgesloten gedeelte van de tuin staat zijn egelhotel en voor de catering wordt ook gezorgd. Het schijnt dat hij gek is op kittenbrokjes van Royal Canin. Elke week moeten we hem wegen en als meneer Egel zwaar genoeg is en alle plekjes schurft verdwenen zijn, mag hij weer de vrije natuur in. Norah heeft de egel nog niet ontdekt, maar wel de brokjes geroken en zoals zoveel honden vindt ze die kattenbrokjes wel heeeel lekker! 


dinsdag 17 juli 2012

Deel 8, Norah in Norway

Laatste deel 3 t/m 12 juli

We zijn weer terug! Donderdagavond laat zijn we na ongeveer 7500 kilometer veilig thuis gekomen.
Het heeft even geduurd voor we het laatste deel van Norah in Norway klaar hadden, maar hier is het dan eindelijk:

In Fågelsjö laten we de volgende dag de auto staan en gaan met de fiets naar het nationaal park Hamra. Het weer is goed, het fietstochtje leuk en de muggen zijn nog wel aanwezig, maar zijn dragelijk. We maken een paar tochtjes te voet, Norah laten we af en toe los lopen (in Zweden en Noorwegen is het eigenlijk verboden honden los te laten lopen van half mei tot half september).

’s Middags krijgen we een rondleiding van anderhalf uur door de boerderij en de bijgebouwen. http://www.fagelsjo.nu/ Heel leuk en interessant. De boerderij is generaties lang door dezelfde familie bewoond en rond 1910 door de laatste bewoners verlaten en in die staat aan de staat gegeven die het nu beheert als museum.

De volgende dag gaan we weer naar het park, nu iets dieper. We gaan op BERENJACHT!!!! De gids die gisteren de rondleiding deed, vertelde dat de kans om beren te zien groter was dan om elanden te zien. Hij had zelf laatst een beer met twee jongen over de weg zien lopen. Dat lijkt ons ook wel wat. We besluiten dat Norah maar zoveel mogelijk aan de lijn moet lopen. Niet zo prettig, een blaffende hond achter een beer aan (of, nog erger een beer achter Norah aan).

Helaas, wel weer heel veel muggen, het gebied is heel vochtig, maar geen beren.

Nationaal park Hamra in Zweden (bij Fågelsjö)

We hebben het wel gehad met de muggen en besluiten weer een stukje af te zakken.

We gaan op zoek naar een kanocentrum waar we ongeveer 30 jaar geleden een kanotour hebben gemaakt. Misschien kunnen we daar met de caravan staan. We vinden het kanocentrum (http://www.nordkanot.se/index.php?page=preise#wilderness) in de buurt van Årjäng vlot, het is geen camping, maar na een praatje met de eigenaar mogen we de caravan aan het meer zetten. We hebben geen stroom, maar de koelkast kan op gas en de avonden zijn nog lang licht. Het is heel warm als we aankomen, een dipje in het meer is dan heel verkoelend. De volgende dag maken we een tochtje in de buurt, het weer is helaas omgeslagen.
 Bij het kanocentrum

Zaterdag 7 juli gaan we weer een stukje zuidelijker. We gaan naar camping Rosendal vlakbij Glommen aan de kust (Kattegat). We zijn hier al eens geweest en weten dat er goed te fietsen is en er lekkere strandjes zijn. Hoe meer we richting het zuiden rijden hoe meer het weer opknapt. Als de caravan netjes op de camping staat, gaan we nog even wandelen en fietsen.
 Langs de kust bij Rosendal


De volgende dag is het schitterend weer. Eigenlijk willen we wat fietsen en naar het strand, maar op de meeste stranden mogen ’s zomers geen honden. Al fietsend proberen we een klein strandje te vinden waar we wel met de hond mogen komen. In een natuurgebiedje vinden we een strand. Volgens het bord moeten honden aangelijnd zijn, maar nergens staat dat ze niet op het strand mogen. Aan de lijn gaat Norah het water in, we zitten niet dicht bij andere mensen en toch krijgt Ger commentaar van een Zweedse dame. Zij zegt dat de hond hier niet mag, Ger legt uit dat er nergens staat dat het niet mag, dat de hond aan de lijn is en we ook op vele meters afstand zitten. Gelukkig komen we later nog wat plekjes tegen waar Norah wel kan zwemmen, gelukkig maar want het is echt warm. Op het incident met de Zweedse dame na, is het een heerlijke dag met zelfs nog een lunch in een restaurant aan het water (en Norah mocht gewoon op het terras liggen).

De volgende dag is het weer wat minder, maar goed genoeg om te fietsen. Norah kan op het hondenuitlaatpaadje van de camping heerlijk loslopen, aan het eind van het paadje is een groot grasveld, prima geschikt om een balletje te gooien.
’s Middags begint het te regenen en te waaien, tijd om weer door te trekken.

Dinsdag 10 juli rijden we via de ferry Helsingborg-Helsingør naar het eiland Falster in Denemarken. Falster familiecamping (http://www.199.dk/uk/ffcuk.htm) heeft nog genoeg plekjes over en na het eten maken we nog een mooie strandwandeling.



De volgende dag boffen we, zon en weinig wind. Geen verboden voor honden, dus heerlijk op het strand met de hond los. We wisselen het fietsen af met wandelen langs het strand. Dat kan heel goed hier omdat het fietspad de kust volgt. Tussen de middag lunchen we uitgebreid op het terras van een restaurant aan het water (


Een mooi einde van de vakantie, de volgende dag rijden we de laatste 700 km in een dag naar huis. Norah slaapt die dag heel vast in de auto, moe van de lange strandwandelingen de dag ervoor. Af en toe ligt ze met vier poten in de lucht, ze lijkt volkomen tevreden te zijn met dit leven. Wij zijn dit ook, wat is vakantie vieren toch heerlijk. Toch gaan we met veel plezier weer naar huis en straks aan het werk. Vol energie en goed uitgerust. Gezellig om weer familie en vrienden te zien

vrijdag 13 juli 2012

Norah is vandaag jarig!

Hieperdepiep hoera!!!! Norah is vandaag 2 jaar geworden. We zijn blij dat ze al weer bijna 2 jaar bij ons is. We wensen haar zusje en broertjes samen met hun eigenaren nog heel veel gezellige en gezonde jaren. Dank aan Gisela en Rolf-Peter die deze kleine muis aan ons gegeven hebben.
 Cadeautjes kan Norah heel goed uitpakken.

 Wat is dat nou voor een ding?

Heeeee, daar zitten koekjes in!!!

 En ook nog een kip gekregen van Brenda!

donderdag 12 juli 2012

Norah in Norway, deel 7


Deel 7 woensdag 27 juni t/m 2 juli

Weer onderweg, na heel veel mooie vergezichten, veel tunnels  en zelfs een gletsjer tot op zeeniveau komen we aan in Nesna. Dit keer geen hele mooie camping, maar wel een goede internetverbinding, en deel 6 gaat de lucht in. Deel 7 zal, naar nu blijkt, nog heel lang op zich laten wachten.


Onderweg naar Vega


Genieten van de zon op de ferry.

We blijven 1 nacht in Nesna, rijden kort, nemen 2x een ferry en komen al vroeg op het eiland Vega. Ongeveer een uur varen van het vasteland af en ongeveer net zo groot als Texel. Het eiland staat op de Unesco lijst van werelderfgoed. Het is bekend om zijn eidereendendons, de inwoners verzamelden het en beschermden de eidereenden. Verder is het een prachtig eiland, met in het westen en zuiden een paar hoge bergen met wat restjes sneeuw en in het noorden en westen laagland. We hebben ook nog eens mooi weer en een leuke camping en genieten hier drie dagen volop van. We wandelen veel en Norah (en wij ook) slapen na al die inspanning heerlijk. We zien hier ook, zelfs vanuit het caravanraam, een zeearend vliegen.



Wandelen op Vega


Welke bal is het mooist Norah?

Zondag 1 juli besluiten we weer een beetje richting het zuiden te gaan. We willen nog een stukje Noorse kust zien. We volgen nog steeds de 17 en slaan  weg nr. 771 in en komen bij een camping waar we de enige gasten zijn. Leuk voor Norah die kan lekker loslopen. ’s Middags genieten we nog van een stralend zonnetje, rond 5 uur begint het te regenen om voorlopig ook niet op te houden. We waren van plan hier wat langer te blijven , maar omdat het de volgende dag nog regent, haken we de caravan aan en gaan richting Zweden.
In Zweden vinden we niet snel onze perfecte camping, wij zijn ook niet makkelijk. De camping mag niet te groot zijn, niet langs de weg en speel- en uitlaatmogelijkheden hebben voor Norah. En natuurlijk mooi gelegen. blijven maar rijden, het wordt gelukkig wel droog in Zweden. Onderweg steekt een eigenwijze eland vlak voor een vrachtwagen over en moet al het verkeer flink in de remmen. De eland is niet geraakt en alle chauffeurs hebben weer genoeg adrenaline om fit de weg voort te zetten. Norah merkt niet veel van dit alles. Zij slaapt en slaapt en slaaaaapt heerlijk in haar bench. Natuurlijk laten we haar regelmatig uit en als het mogelijk is, mag ze even los rennen en spelen.
Onze hoop is gevestigd op een klein plaatsje Fågelsjö dat we op de heenweg hebben gezien. We hielden daar een lunchstop en zagen een soort mini-camping vlakbij een oude boerderij (Gammelgard) .
 Na ruim 600 kilometer en soms slechte stukken weg, komen we om 20.00 uur aan. Plaats genoeg, er staat maar 1 camper. We zetten de caravan neer en koken ons potje. Buiten zitten is helaas niet mogelijk vanwege de muggen.