Norah in Norway, deel 3

Deel 3  - 14 t/m 17 juni

We zijn er bijna!

Een dagje wandelen bij Jokkmokk. Vanaf de camping staat een wandeling aangegeven. Justin, de campinghond vindt het ook leuk om mee te gaan. Zo lopen we met twee loslopende honden door Zweden. Norah vindt Justin helemaal het einde en probeert hem bij te houden, maar gaat absoluut niet te ver  bij ons vandaan. Het weer is niet bijzonder, af en toe gooien we de poncho´s om, maar het kan slechter. Het is een leuk gebied, met veel meren en lage struikjes. Hier en daar is de grond heel vochtig, gelukkig zijn er dan planken om over heen te lopen. Halverwege de dag horen we het goede nieuws dat grote neef geslaagd is voor zijn examen. Hieperdepiep!!!!!! We nemen er een glaasje op.

Vrijdag de 15^e wordt een lange reisdag. Van Jokkmokk via Kiruna de Noorse grens over (met iets meer drank dan eigenlijk ingevoerd mag worden).Onderweg zien we en eland en een aantal rendieren. De bedoeling is om ergens bij Narvik een camping te zoeken. Uiteindelijk belanden we in Lødingen, nog net voor de Lofoten, op een uiterst idyllisch plekje. Onderweg door de bergen is het nat en koud, maar eenmaal de caravan neergezet, breekt de zon door.

We staan in een haventje, met een strandje voor de deur. Alle faciliteiten zijn aanwezig, maar het is geen camping. Vanaf de caravan zie je de bootjes en de ferry voorbij varen.

Zaterdag is het weer fantastisch. Het is nu opeens zomer. Het schijnt hier al heel lang kouder en natter dan normaal te zijn, dus het is echt een cadeautje. Het strandje is groot genoeg om een balletje voor Norah te gooien. We doen het rustig aan en lunchen voor de caravan. Eigenlijk hopen we ook de orca´s te zien, die hier vorige week nog voorbij zwommen, helaas pindakaas, geen orca te bekennen.  ´s Middags maken we een fiets en wandeltour. We zien tijdens het wandelen nog een zeearend. ´s Avonds gaan de zelf gerookte kip en de meegesmokkelde wijn er goed in.

Zondag besluiten we een tochtje met de auto te maken. We gaan naar het eiland Langøya, dat niet tot de Lofoten behoort maar tot de Vesterålen. Onderweg zien we mooie fjorden  en hoge besneeuwde bergen. Het blijft een rare combinatie, de zee en vlakbij die hoge witte toppen.

Het oude vissersdorp, Nyksund aan de noordkust en  aan het eind van een onverharde weg is ons einddoel. Vanaf daar gaan we door de regen terug naar de caravan. Onderweg zien we zeehonden in het water met wier spelen en een visdrogerij met duizenden vissen. Het blijft gieten, maar goed dat we geen internet hebben om de weersverwachting te lezen. Nu hopen we dat het maar een dagje slecht is. (er moet nog wel een Wifipunt gezocht worden om dit bericht te versturen).