zaterdag 30 juli

Onze eerste lange dag op vakantie begint bij de dierenarts. ’s Ochtends na het ontbijt spelen we in het gras met Norah. Op een gegeven ogenblik hinkt ze wel een beetje met haar achterpoot. Waarschijnlijk in een distel gestaan, denken we. We maken ons klaar voor een lange wandeling en ondertussen hinkt ze niet meer. Dan kijken we naar haar ogen en zien dat haar blauwe oog behoorlijk dik is. Even later begint ook de andere kant op te zwellen. Meteen maar richting campingbaas en gevraagd waar hier een dierenarts te vinden is. Ongeveer 7 kilometer verder vinden we langs de doorgaande weg een dierenartspraktijk. Gelukkig zijn ze open en de assistente vraagt wat er aan de hand is. Zij ziet ook dat haar neus dik is. Na vijf minuten wachten zijn we al aan de beurt. De conclusie van de dierenarts luidt: waarschijnlijk door een insect in haar poot gebeten en een allergische reactie hier op gekregen. Norah krijgt een anti-histamine prik in haar ader en al snel zien we haar ogen beter worden. Tien minuten later wandelen we lekker door het bos, met dank aan de dierenarts te Cuts. We hebben voor nood nog wel een doosje tabletten met anti-histamine meegekregen, hopelijk hebben we die nooit nodig

Gisterenavond op de rustige groene camping heel veel gelezen in het boek “Agility, hondentraining” van Mary Ann Nester. Zoals ik schreef heeft Norah waarschijnlijk een natuurtalent voor Agility. Of dat bij mij zo is, is nog maar de vraag. Is mijn conditie wel goed genoeg???, misschien toch maar een paar kilo er af. Het onthouden van zo’n parcours in een wedstrijd lijkt me ook geen makkelijke opgave. En…. last but not least: alle aanwijzingen die je de hond moet aanleren om het parcours goed te doorlopen. Blijf, hoog, tunnel lukt allemaal wel prima, maar wat te denken van “De Belgische wissel”en de “Dummy draai”. En dan vergeet ik nog een kleinigheid, mijn probleem met het wisselen van rechts/links en de oog/handcoördinatie die niet altijd soepel verloopt (vroeger noemden ze dat klunzigheid).
In ieder geval word ik wel steeds enthousiaster over de sport en wil ik ook heel graag er aan beginnen. We gaan gewoon ons best doen en kijken hoe het gaat uitpakken.

Op het moment dat ik dit schrijf is Ger boodschappen aan het doen. Norah rust uit van de wandeling en het avontuur bij de dierenarts. Vanmiddag nog maar een flinke wandeling maken. Morgen moeten we een aardig stuk rijden om bij de volgende camping te komen. Daar blijven we 11 dagen. Sas, mijn neef, komt dinsdag vanuit Nederland naar ons toe.