Norah in Norway, deel 7

Deel 7 woensdag 27 juni t/m 2 juli

Weer onderweg, na heel veel mooie vergezichten, veel tunnels  en zelfs een gletsjer tot op zeeniveau komen we aan in Nesna. Dit keer geen hele mooie camping, maar wel een goede internetverbinding, en deel 6 gaat de lucht in. Deel 7 zal, naar nu blijkt, nog heel lang op zich laten wachten.

Onderweg naar Vega

Genieten van de zon op de ferry.

We blijven 1 nacht in Nesna, rijden kort, nemen 2x een ferry en komen al vroeg op het eiland Vega. Ongeveer een uur varen van het vasteland af en ongeveer net zo groot als Texel. Het eiland staat op de Unesco lijst van werelderfgoed. Het is bekend om zijn eidereendendons, de inwoners verzamelden het en beschermden de eidereenden. Verder is het een prachtig eiland, met in het westen en zuiden een paar hoge bergen met wat restjes sneeuw en in het noorden en westen laagland. We hebben ook nog eens mooi weer en een leuke camping en genieten hier drie dagen volop van. We wandelen veel en Norah (en wij ook) slapen na al die inspanning heerlijk. We zien hier ook, zelfs vanuit het caravanraam, een zeearend vliegen.

Wandelen op Vega

Welke bal is het mooist Norah?

Zondag 1 juli besluiten we weer een beetje richting het zuiden te gaan. We willen nog een stukje Noorse kust zien. We volgen nog steeds de 17 en slaan  weg nr. 771 in en komen bij een camping waar we de enige gasten zijn. Leuk voor Norah die kan lekker loslopen. ’s Middags genieten we nog van een stralend zonnetje, rond 5 uur begint het te regenen om voorlopig ook niet op te houden. We waren van plan hier wat langer te blijven , maar omdat het de volgende dag nog regent, haken we de caravan aan en gaan richting Zweden.

In Zweden vinden we niet snel onze perfecte camping, wij zijn ook niet makkelijk. De camping mag niet te groot zijn, niet langs de weg en speel- en uitlaatmogelijkheden hebben voor Norah. En natuurlijk mooi gelegen. blijven maar rijden, het wordt gelukkig wel droog in Zweden. Onderweg steekt een eigenwijze eland vlak voor een vrachtwagen over en moet al het verkeer flink in de remmen. De eland is niet geraakt en alle chauffeurs hebben weer genoeg adrenaline om fit de weg voort te zetten. Norah merkt niet veel van dit alles. Zij slaapt en slaapt en slaaaaapt heerlijk in haar bench. Natuurlijk laten we haar regelmatig uit en als het mogelijk is, mag ze even los rennen en spelen.

Onze hoop is gevestigd op een klein plaatsje Fågelsjö dat we op de heenweg hebben gezien. We hielden daar een lunchstop en zagen een soort mini-camping vlakbij een oude boerderij (Gammelgard) .

 Na ruim 600 kilometer en soms slechte stukken weg, komen we om 20.00 uur aan. Plaats genoeg, er staat maar 1 camper. We zetten de caravan neer en koken ons potje. Buiten zitten is helaas niet mogelijk vanwege de muggen.