Voor de kids 1

Poeh, ik ben er nog moe van. Wat een reis, helemaal van Duitsland naar Haarlem in Nederland. Oh, zal ik me eerst even voorstellen: mijn naam is Norah, ik ben een vrouwtjeshond, eigenlijk ben ik nog maar een baby. Bij hondjes heten de babyhondjes puppy's, ik ben dus een puppy. Niet zo maar een. Mijn papa, mama, opa en oma en natuurlijk mijn broertjes en zusje zijn herdershondjes. Wij vinden het leuk om achter de schapen aan te rennen en ze naar een bepaalde richting te laten lopen. Wij zijn Australische herdershonden en omdat mijn familie niet zo groot is heten wij mini aussies.
Ik weet nog niet of mijn nieuwe vrouwtje en baasje ook met mij achter de schapen aan gaan. Ik vind heel veel dingen leuk. Achter een bal aan rennen en weer terug brengen of proberen een frisbee te vangen. Door een tunnel kruipen vind ik ook heel leuk. En weet je wat ik nog meer leuk vind? Met mijn broertjes en zusje spelen en met mijn mama en papa. En nu wordt ik wel een beetje verdrietig, want iedereen is achtergebleven in Duitsland. In de auto moest ik ook de eerste vijf minuten wel huilen, gelukkig kon ik heerlijk zacht en warm bij mijn nieuwe vrouwtje in haar nek liggen. Later heeft ze me in mijn doos neergelegd, maar dat heb ik niet eens gemerkt
Het is hier in Haarlem wel tof. Ik kan nog niet met andere hondjes spelen, maar met de nieuwe mensen is het ook leuk spelen. Wat ik heel leuk vind is achter een touw aan rennen en er heel hard in bijten, ik heb ook een hele lieve knuffel. Die knuffel heet Raydar en heeft mijn vrouwtje in Duitsland meegegeven. Hij ruikt nog lekker naar mama en hij lijkt op mijn papa, precies dezelfde kleur en naam.
Oeps, ik moet een plasje doen. Dat mag niet meer binnen. Zal ik volgende keer weer wat meer vertellen?
Een pootje van Norah.